Położenie wioski i historia w zarysie

Administracyjnie wioska należy do gminy Lyski w województwie śląskim. Wieś leży na zachodnim skraju Płaskowyżu Raciborskiego, przy czym zachodnia część wioski łagodnie przechodzi w Kotlinę Raciborską. Najwyższe wzniesienie to 255,7 m. npm., a najniższe 227m. Obszar wioski wynosi 382,0 ha.
W herbie Adamowice mają na niebieskim polu drzewo jabłoni, pod którym z prawej strony umieszczono postać Adama, a po lewej stronie postać Ewy. O drzewo owinięty jest wąż z głową zwrócona w stronę Ewy. Herb ten jest umieszczony na pieczęci gminnej z 1921 roku.
Pochodzenie wioski jest patronimiczne - od imienia Adam z przyrostkiem - "owice". Nazwa miejscowości określa potomków założyciela osady, którym był prawdopodobnie człowiek o imieniu Adam. Mógł to być rycerz lub też osoba znaczniejszego rodu, może pierwszy założyciel wsi, nie zapisany w historii.
Nazwa miejscowości wiele się nie zmieniała w historii. W 1951 roku Adamowitze, z 1679 roku Adamowicz, jest też znana nazwa przystosowana do fonetyki wymowy niemieckiej Adamowitz. Naszymi praprzodkami było plemię Gołężyców, posiadające tu własne państewko z grodami obronnymi: Lubomia, Racibórz, Opawa, Cieszyn i Grodzisk Gołężycki. Pierwsze wzmianki o istnieniu Adamowic pochodzą z XIII wieku. Wieś istniała na prawie polskim i należała wtedy do dóbr rycerskich. 
W historii Adamowice często zmieniają właścicieli. Istnieją wzmianki, że dłuższy czas wieś miała należeć do szlachcica o nazwisku Wielcza, a jej dalszym właścicielem jest Maciej Lecznar. Jan Kozłowski pan Lysek, Szymocic i Starej Wsi , pełniący funkcję sędziego krajowego kupuje Adamowice w 1603 r. W rękach Kozłowskich jest wieś do roku 1659. Od tego czasu wieś przynależy do klasztoru Świętego Ducha w Raciborzu i pozostaje do 1810 tj. do czasu konfiskaty dóbr klasztornych i kościelnych przez rząd pruski (sekularyzacja). 
Od skarbu pruskiego majorat raciborski wraz z Adamowicami nabywają książęta Hohenlohe, a w roku 1854 książę Wiktor Hohenlohe zezwala i częściowo finansuje w Adamowicach budowę murowanej kapliczki pod wezwaniem M a t k i B o ż e j A n i e l s k i e j.
W 1763 roku liczba mieszkańców wynosiła 135, w 1845 roku - 455 mieszkańców, wg kolejnego spisu w 1861 r. wieś liczy 500 osób, a w 1910 roku - 666 mieszkańców.
Z chwilą utworzenia w Adamowicach parafii wioskę zamieszkiwało 903 mieszkańców. Obecnie parafia liczy 825 wiernych.
 

historia